Het woonhuis Hagemeyer in Odijk, Waarderdijk 4, 3984PC, is ontworpen en gebouwd in het begin van de zeventiger jaren van de twintigste eeuw voor de familie Hagemeyer, een gezin met voor zover ik mij kan herinneren drie kinderen. In mijn boek met huizen die ik heb gebouwd beschrijf ik de Hagemeyers als heldere hartelijk mensen. Dat heldere straalt af van de vorm van het huis. Het is kloek, duidelijk en zonder compromissen. Het ligt aan de rivier de Kromme Rijn met uitzicht op het Kromme Rijnlandschap met een boerderij. Toen het werd gebouwd stond het helemaal vrij. Nu is het huis opgenomen in een buurt.

• Klik op de foto voor een vergroting Klik op de foto voor een vergroting
•  

De hoofdvorm is bepaald door de voor het bouwterrein geldende bebouwingsvoorschriften. De huizen moesten zijn afgedekt met een pannendak. Ik was gewend mijn huizen te maken met kubistische vormen met alzijdig platte vlakken die doorbroken kunnen zijn en binnen- en buitenruimte in elkaar overgaan. Een dak met schuine pannenvlakken heeft voor mij naar boven toe ruimtelijk iets zwaars en afsluitends waardoor het huis zich alleen maar horizontaal  naar buiten richt. Ik heb dat ondervangen door het maken van twee grote dakkapellen over de hele lengte van het dak die voor de helft aan de voor- en de achterkant  van het huis veel  licht binnenlaten. Dit licht doordringt het hele huis  dat daardoor in alle richtingen verbonden is met de buitenruimte.

Binnen speelt de dakconstructie met de houten dakspanten een belangrijke rol. Ze zijn evenals de houten trap naar boven nadrukkelijk aanwezig door hun donkere kleur. De textuur van de gebuikte materialen, metselwerk en hout is zichtbaar gebleven. Kleur speelt alleen een rol in de keuken. De gemetselde kolommen waar de spanten op rusten bepalen de structuur van de gevels. De wijze waarop het huis is geconstrueerd bepaalt de vorm en daardoor is deze duidelijk en kloek.

De tuin was een zogenaamde “wilde “ tuin dat hield in dat er niets werd geplant en ingedeeld maar dat wat vanzelf uit de bodem kwam bleef gehandhaafd. Toen daarin plotseling een haas verscheen was dit een blije verrassing.

Toen de heer Hagemeyer in Nijmegen ging werken verhuisde het gezin daar naar toe. Het huis kreeg een andere eigenaar die het lang heeft bewoond in de oorspronkelijke vorm maar uiteindelijk toch naar eigen smaak heeft veranderd. Het schone metselwerk is gestukadoord, de open haard conventioneler gemaakt en alles is geschilderd in overwegend witte kleur. De ruimtelijke werking en de relatie binnen-buiten en van het huis met het landschap is overeind gebleven dank zij de sterke hoofdvorm van het huis, de ligging aan de rivier, en het landschap aan de overkant dat beschermd is, waardoor daar niet gebouwd zal worden.